* * *

Воведоа нови мерки за време.
И векот одамна имал повеќе од сто години.
А ние не сме старееле
Зошто сме знаеле да љубиме,
Некогаш.
И зошто еден век бил малку
за да ја развее болката
во зрнца песок,
некаде во пустинската тага
на новата Сахара.
Јас сум небаре бедуин,
 ме виткаат пустинските ветрoви
во наметки
поцрни од најцрната ноќ,
за да ме штитат од пеколното сонце
што распламтува стари чувства
и остава нов слој носталгија
на подочници.
Често налетувам на
оази за блуд
што ги залекуваат лузните од недостиг..
Има забранет влез,
оти после повеќе болеле раните.
Небаре некој почитува правила,
сега, кога воведоа нови мерки за време.

Векот одамна имал повеќе од сто години.
А, ние не ќе сме старееле
оти сме љубеле,
Некогаш.