Monday, September 2, 2013

Тогаш врати се


Tогаш кога летото
конечно ќе си ги собере куферите
и ќе го предаде септември
во рацете на раната есен,
тогаш врати се.
Тогаш ќе ми омекне  срцето
небаре пердув,
па лесно ќе пронајдеш слободно место.
Не замерувај ми на солзите,
тоа се само капки студен дожд
што облаците го исплакале
во име на уште една лузна
која ќе ја изрезбариш на срцето.
И нема да ме боли.
Во сржта на жолти лисја
и глуво есенско студенило,
чувствата ми се на рамно
со првите снегови на
планинските врвови.
Ете тогаш врати се,
со шолја изладено кафе
и немирни бакнежи на усните.
Нема ни да ги забележам старите рани.


No comments:

Post a Comment